رحلت پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) ------------------------------------------ پيامبراكرم صلي الله عليه و آله وسلم خاتم الانبيا حضرت محمد بن عبدالله در سال ۵۷۱ م كه مصادف با روز جمعه هفده ربيع الاول بود، در مكه چشم به جهان گشود و در چهل سالگي از طرف خداوند متعال به پيامبري برگزيده شد. حدود سيزده سال در مكه به صورت پنهان و نيمه پنهان به تبليغ دين اسلام پرداخت. سپس در نتيجه فشارهاي روزافزون كفار و مشركان به مدينه هجرت كرد. پس از ده سال تبليغ و تبيين احكام نوراني اسلام و تشكيل نخستين حكومت اسلامي در سن ۶۳ سالگي در روز دوشنبه ۲۸ صفر سال يازدهم هجري به نداي حق لبيك گفت و چشم از جهان فاني فرو بست. سفارش به عترت و كتاب خدا پس از برگشتن از «حجة الوداع» پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم به مناسبت هاي مختلف از رحلت خود سخن به ميان مي آوردند و ياران و پيروانشان را آماده مي كردند كه اوضاع پس از رحلت پيامبر را بتوانند تحمل كنند. نقل مي كنند در اين ايام فراوان خطبه مي خواندند و مردم را نصيحت مي كردند و از فتنه هاي پس از خود باخبر مي ساختند. از جمله به آنها توصيه مي كردند: «مبادا پس از من از سنت من دست برداريد و به بدعت گذاري در دين بپردازيد. بدانيد كه بعد از من با فتنه ها و آزمايش هاي زيادي مواجه خواهيد شد. اگر مي خواهيد در همه اين پيشامدها از خطر در امان باشيد، از كتاب خدا و عترت من دست برنداريد. اي مردم، من در بين شما اين دو چيز را به يادگار مي گذارم و در روز قيامت از آنها سؤال خواهم كرد». وداع با مردم پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم در يكي از آخرين روزهاي حيات مباركشان، در حالي كه علي عليه السلام دست راست و فضل بن عباس دست چپ او را گرفته بودند به مسجد آمدند و براي مردم خطابه اي را با اين عبارت خواندند: «اي مردم طولي نخواهد كشيد كه من از ميان شما به عالم بقا منتقل شوم. بنابراين به هركس وعده اي دادم يا به هركس مديونم، آن را از من طلب كند تا به جاي آورم. اي بندگان خدا، جز از طريق اطاعت خدا كسي به خيري دست نيافته، از شرّ و بدي ها دور نمي شود. كسي ادعا نكند كه بدون عمل رستگار شده است. هيچ آرزومندي بدون تبعيت از احكام الهي رضاي خدا را به دست نمي آورد. سوگند به خدايي كه مرا به پيامبري مبعوث كرد، انسان از عذاب الهي جز از طريق رحمت خدا و عمل صالح نجات پيدا نخواهد كرد. منِ پيامبر هم اگر به گناه و معصيت آلوده شوم هلاك خواهم شد». آخرين نماز جماعت پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم همان گونه كه پيامبراكرم صلي الله عليه و آله وسلم اولين نماز را به همراه حضرت خديجه و علي بن ابيطالب عليه السلام به جماعت خواندند، در پايان عمر مباركشان نيز آخرين نماز را در مسجد و به جماعت به جاي آوردند. نقل كرده اند در آخرين ساعات حيات رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم در حالي كه در بستر بيماري بودند ناگهان صداي اذان بلال حبشي را شنيدند و متوجه شدند وقت نماز فرا رسيده است. رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم به علي بن ابيطالب و فضل بن عباس فرمودند: «كمك كنيد تا به مسجد بروم». چون به كمك آن دو به مسجد رسيدند، نماز را به جماعت به جا آوردند و اين آخرين نماز جماعت آن حضرت بود. بعد از آن كه به خانه برگشتند ديري نگذشت كه روح مباركشان به ملكوت اعلا و جوار قرب حضرت حق پرواز كرد. سخنان كوتاه از پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله وسلم فضيلت كسب حلال اَلعِبادَةُ سَبْعَةُ اَجْزاءٍ، اَفْضَلُها طَلَبُ الحَلالِ؛ عبادت هفت جزء دارد كه با فضيلت ترين آن كسب حلال است. برترين نوع جهاد اَفْضَلُ جَهادِ اُمَّتي اِنْتظارُ الفَرَجِ؛ برترين جهاد امت من منتظر فرج بودن است. اهميت حسن خلق اَفْضَلُكُم اِيمانا اَحْسَنُكُمْ اَخْلاقا؛ با فضيلت ترين شما از نظر ايمان خوش اخلاق ترينِ شماست. اثر حسن خلق حُسْنُ الْخُلْقِ وَ يُثْبِتُ المَوَدَّةَ؛ اخلاق نيكو دوستي را پايدار مي سازد. ذم عمل بدون علم مَنْ عَمِلَ عَلي غَيْرِ عِلْمٍ كانَ ما يُفْسِدُ اَكْثَر مِمّا يُصْلِحُ؛ كسي كه بدون آگاهي اقدام به كاري كند، زيان و خراب كاري اش از اصلاحش بيشتر خواهد بود. توصيه به كارهاي خير لا تَعْمَلُ شَيْئا مِنْ الخَيْرِ رِئاءا وَ لا تَدَعَهُ حَياءا؛ هيچ كار خيري را از روي ريا انجام نده و هرگز به بهانه شرم و حيا كار خيري را ترك مكن. زهد چيست؟ الزُّهْدُ فِي الدُّنيا قَصْرُ الاَمَلِ وَ شُكْرُ كُلّ نِعْمَةٍ وَالوَرَعُ عَنْ كُلِّ ما حَرَّمَ اللّهُ؛ زهد در دنيا عبارت است از كوتاه كردن آرزوها و سپاس گزاردن در برابر همه نعمت ها و پرهيز كردن از تمام آنچه خداوند حرام كرده است. فضيلت بي نيازي نِعْمَ العُونُ عَلي تَقْويَ اللّهِ الغِني؛ دارايي و بي نيازي چه كمك كار خوبي است براي پارسايي. فضيلت احترام به پدر و مادر نَظَرُ الوَلَد اِلي والِدَيْه حُبّا لَهُما عِبادَةٌ؛ نگاه كردن فرزند به چهره پدر و مادر از روي محبت عبادت است. ذم غضب اَلغَضَبُ يُفْسِدُ الايمانَ كَما يُفْسِدُ الخِلَّ العَسَلَ؛ خشم ايمان را تباه مي كند همان گونه كه سركه عسل را فاسد مي سازد. سرنوشت عالم بي عمل مَنْ تَعَلَّمَ العِلْمَ وَ لَمْ يَعْمَلْ بِما فِيهِ حَشَرَهُ اللّهُ يَوْمَ الِقيامَةِ اَعْمي؛ كسي كه دانش بياموزد ولي به آن عمل نكند، خداوند در روز قيامت او را نابينا محشور مي كند.